Marc Kennes Blue Fever

Van 12 februari tot en met 16 april 2023

De tentoonstellingen van  Marc Kennes | Blue Fever en Thiemoko Claude Diarra | Fury lopen van zondag 12 februari t.e.m. zondag 16 april. Zij starten tijdens het openingsweekend op zaterdag 11 februari van 11 tot 21 uur. Openingswoord door Ernest Van Buynder, erevoorzitter van het Muhka om 18u00 en performance ‘Layers’ om 18u30 door Thiemoko Claude Diarra.

Marc Kennes liet zich in de vorige expo’s leiden door muziek, literatuur, filosofie en landschap. De dramatische 5e symfonie van Shostakovich is voor hem een inspiratiebron. Verder geeft hij reflecties op Ovidius ’Metamorfosen. De thematiek van de metamorfose, van de transformatie – mens, dier, natuur –, ontsluit bij de kunstenaar de diepste processen die hij in de mens en in zichzelf aanwezig acht. De mens en de kunstenaar die een evenwicht zoeken tussen orde en verbeelding in een complexe realiteit. Een derde uitgangspunt: de moderne en invloedrijke Franse filosoof Georges Bataille, in Parijs vriend van de surrealisten, heeft in zijn boek “Les larmes d’Eros” (1961) een bijzondere moderne visie gegeven over Eros en Thanatos, over liefde en dood. Voor Bataille is de erotiek de bevestiging van het leven tot in de dood. En Marc Kennes zet dit om in pakkende, naakte kwetsbare beelden, met attributen van sterfelijkheid. En dan is er als vierde element de introspectie in het landschap, dat hij persoonlijk vertaalt. Het landschap wordt door de kunstenaar gezien als een paradox van schoonheid en verval.

Vandaag op zijn zestigste, gaat hij nog een stap verder. Hij verdiept nogmaals. Hij bewandelt de smalle weg (“The narrow way) van de introspectie. Ieder schilderij is een pijnlijke blik in het verleden, maar als verwerking meteen een venster – weliswaar op een kier – naar de toekomst. Het schilderij “Nice Creation” bijvoorbeeld stelt een moeder voor, die de jonge schilder lijdzaam overschouwt als een creatuur, metafoor voor het innerlijk lijden, en ruimer voor de onzekere tijden waarin we leven. En het landschap van zijn traumatische jeugd langs de Rupel komt nu op de voorgrond. Voor Marc Kennes is zijn kunst ook een therapie. Zijn werk heeft in de voorbije decennia ook internationale belangstelling gekregen met tentoonstellingen in Nederland, Duitsland, Japan, China, maar vooral Zwitserland door Espace Nicolas Shilling et Galerie te Neuchâtel. Al zijn de invalshoeken gelaagd en verschillend, het basisthema blijft steeds hetzelfde, maar neemt in kracht toe: de zoektocht van de kunstenaar naar zichzelf en naar de essentie van de schilderkunst en van het beeld. Bij deze tentoonstelling verschijnt een catalogus en een bibliofiele editie, met tekst van Ernest Van Buynder, erevoorzitter van het Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen, MuHKA.

Thiemoko Claude Diarra Fury

Van 12 februari tot en met 16 april 2023

De tentoonstellingen van Marc Kennes | Blue Fever en Thiemoko Claude Diarra | Furylopen van zondag 12 februari t.e.m. zondag 16 april. Zij starten tijdens het openingsweekend op zaterdag 11 februari van 11 tot 21 uur. Openingswoord door Ernest Van Buynder, erevoorzitter van het Muhka om 18u00 en performance ‘Layers’ om 18u30 door Thiemoko Claude Diarra.

Voor zijn eerste show in De Zwarte Panter, in samenwerking met blaackbox, koos Thiemoko Claude Diarra ervoor om een nieuwe reeks werken te ontwikkelen waarin hij verdere noties van labelen, identiteit en polymorfisme ontwikkelt binnen de context van de westerse post-pandemische sociale dynamiek. Body Geometrics is een nieuwe uitgebreide serie ontwikkeld over verschillende media, waaronder schilderijen en sculpturen, maar ook tekeningen en videokunst, en culmineert met een performance die tijdens de opening zal plaatsvinden in De Zwarte Panter. In het verlengde van zijn vorige serie, ontwikkeld binnen een artistiek universum van curiositeiten, dat hij ‘Anatopi’a noemt, besloot Diarra om sociale trends die hij identificeert als potentieel beperkend artistiek weer te geven, door ze te ontleden met zijn gebruikelijke gevoel voor humor en voor absurditeit, ongetwijfeld geërfd van een lange reeks van het Belgische surrealisme.

Opgegroeid als niet-Franstalige migrant bij zijn aankomst in Brussel op tienjarige leeftijd, werd de kunstenaar, ondanks dat hij half Belgisch was, regelmatig geconfronteerd met etikettering, stigmatisering of ronduit racisme. Als de tijden sinds het begin van de jaren tachtig zijn veranderd, is menselijk gedrag alarmerend hetzelfde gebleven. Tijdens discussies die we hadden over de inspiratie voor werken als Metissopluripod, LGBT+ of 25, legde Diarra uit hoe hij denkt dat de hedendaagse etiketteringsdynamiek in feite een oversimplificatie is van identiteiten die voortdurend evolueren, versmelten en fundamenteel meervoudig zijn, in tegenstelling tot een overgeërfd concept van sociologie, gebruikt om mensen samen te groeperen op basis van hun waargenomen of vastgehouden identiteit. Maar bovenop deze late trend van over-identificatie van onszelf op basis van hashtags en profielbluffen op sociale media, wat de Belgisch-Malinese artiest wil dat we hier activeren, is ons oprechte verlangen om meer onderling verbonden te zijn door onze meervoudige identiteiten en gedeelde overtuigingen, onze passies en zorgen, terwijl we de hele tijd erkennen dat we altijd van lichaam veranderen, en onszelf eindeloos opnieuw uitvinden terwijl we leren samenwonen. Alleen als we erkennen dat we veel meer zijn dan wat we lijken, kunnen we echt voorbij de gesegregeerde samenlevingen komen die zijn overgeërfd uit de 20e eeuw.

Klaus Pas